Małopłytkowość immunologiczna jest chorobą, w której dochodzi do niszczenia przez makrofagi płytek lub megakariocytów, wskutek opłaszczania ich przez przeciwciała. Może występować niezależnie, jako pierwotna małopłytkowość immunologiczna nazywana immunologiczną plamicą małopłytkową (IPM) lub współistnieć z innymi chorobami (toczeń układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, nowotworzenie, zakażenia wskutek podawania leków lub towarzyszyć immunologicznej anemii hemolitycznej) i jest zwana wtórną małopłytkowością immunologiczną. Najczęściej występująca u psów IPM jest chorobą analogiczną do występującej u ludzi immunologicznej plamicy małopłytkowej. Niniejszy artykuł przedstawia informacje dotyczące małopłytkowości immunologicznych oraz przeglądowe wiadomości związanych z patogenezą, diagnozą i leczeniem IMT u psów.

Immune-mediated thrombocytopenia (IMT) is a disease in the course of which antibodies bind to the surface of platelets resulting in platelets or megakaryocytes being destructed by macrophages. IMT may occur alone as a primary IMT or in association with other diseases (systemic lupus erythematosus, rheumatoid arthritis, neoplasia, infections, drugs administration, and accompanying immune-mediated hemolytic anemia) as a secondary IMT. The most frequently occurring primary IMT in dogs and chronic idiopathic thrombocytopenic purpura in humans are the analogous diseases. This article presents some information about IMT in dogs and reviews the pathogenesis, diagnosis, and treatment of IMT in dogs.

Małopłytkowość immunologiczna jest chorobą, w której dochodzi do niszczenia przez makrofagi płytek lub megakariocytów, wskutek opłaszczania ich przez przeciwciała. Może występować niezależnie, jako pierwotna małopłytkowość immunologiczna nazywana immunologiczną plamicą małopłytkową »

Biopsja wątroby jest istotnym badaniem w diagnostyce chorób wątroby. Dostarcza wielu cennych informacji, pomocnych w ustalaniu przyczyn uszkodzenia wątroby oraz stopnia zaawansowania zmian w przebiegu przewlekłych schorzeń narządu. Wyniki biopsji wątroby w korelacji z danymi uzyskanymi z wywiadu oraz wynikami badania klinicznego umożliwiają ustalenie przyczyn choroby oraz wprowadzenie optymalnego leczenia.

Liver biopsy is an important diagnostic tool in assessing nature and severity of a liver disease. Liver biopsy provides information useful for determining a cause of liver damage, a degree of an ongoing liver injury and an extent of chronic liver damage. Liver biopsy, in combination with history and physical examination data, is a powerful clinical tool for diagnosing and treating a liver disease.

Biopsja wątroby jest istotnym badaniem w diagnostyce chorób wątroby. Dostarcza wielu cennych informacji, pomocnych w ustalaniu przyczyn uszkodzenia wątroby oraz stopnia zaawansowania zmian w przebiegu przewlekłych schorzeń narządu. Wyniki biopsji »

Babeszjoza psów jest chorobą wywołaną przez pierwotniaki Babesia spp. Wewnątrzerytrocytarna parazytemia powoduje hemolizę, która prowadzi do niedokrwistości regeneratywnej. Objawy kliniczne babeszjozy tworzą zespół niewydolności wielonarządowej, wynikający ze wstrząsu septycznego i hipowolemii. W trakcie rozwoju choroby może dojść do wielu koagulopatii. Stosowanie transfuzji krwi u zwierząt chorych jest skuteczną formą leczenia wspomagającego babeszjozy.

Canine babesiosis is a tick-borne disease caused by a protozoan Babesia spp. Intra-erythrocytic parasitosis causes haemolysis which leads to regenerative anaemia. The clinical signs of canine babesiosis include multiple organ dysfunction syndrome resulting from septic shock and hypovolemia. Many coagulopathies may occur in the course of this disease. Blood transfusion is the effective option of supportive therapy of babesiosis.

Babeszjoza psów jest chorobą wywołaną przez pierwotniaki Babesia spp. Wewnątrzerytrocytarna parazytemia powoduje hemolizę, która prowadzi do niedokrwistości regeneratywnej. Objawy kliniczne babeszjozy tworzą zespół niewydolności wielonarządowej, wynikający ze wstrząsu septycznego i »

Artykuł pokazuje aktualne zastosowania świeżo mrożonego osocza u psów. Może być ono stosowane do leczenia krwawień wywołanych chorobami wątroby, przypadkowym spożyciem rodentycydów. Używane jest również w leczeniu hemofilii i innych wrodzonych chorób układu krzepnięcia. Nowym zastosowaniem osocza jest ochrona noworodków przed najczęstszymi patogenami.

This article reviews the current recommendations for using freshfrozen plasma in dogs. Plasma can be used to treat bleeding due to liver diseases or bleeding associated with an accidental ingestion of rodenticides. It can be used to treat hemophilia or other inherited coagulation disorders. A new application of plasma is to protect neonates against the most common pathogens.

Artykuł pokazuje aktualne zastosowania świeżo mrożonego osocza u psów. Może być ono stosowane do leczenia krwawień wywołanych chorobami wątroby, przypadkowym spożyciem rodentycydów. Używane jest również w leczeniu hemofilii i innych »

Uogólniona postać nużycy jest zapalną chorobą skóry charakteryzującą się nadmiernym namnożeniem roztoczy Demodex canis. Tak długo, jak trwają już obserwacje przebiegu choroby, wskazują one na duże problemy z jej leczeniem oraz wyjaśnianiem patogenezy. Autorzy artykułu opisali najnowsze informacje na temat patogenezy oraz leczenia, skupiając się na uogólnionej postaci nużycy u psów.

Generalized demodicosis is an inflammatory disease of the skin characterized by an excessive proliferation of Demodex canis mites. This disease has long been regarded as a difficult condition to treat successfully since the pathogenesis ´t completely understood. The authors of this article describe some newest information about the pathogenesis and therapy focusing on generalized canine demodicosis.

Uogólniona postać nużycy jest zapalną chorobą skóry charakteryzującą się nadmiernym namnożeniem roztoczy Demodex canis. Tak długo, jak trwają już obserwacje przebiegu choroby, wskazują one na duże problemy z jej leczeniem »

Roztocza są jednym z najczęstszych problemów, z jakimi borykają się hodowcy gadów. W artykule przedstawiono biologię wyżej wymienionych pasożytów, problemy wynikające z ich występowania w hodowlach oraz metody postępowania z zaatakowaną hodowlą. Przedstawiono również farmakologiczne i biologiczne metody zwalczania roztoczy.

Mites are one of the most common problems that reptile breeders have to grapple with. This article reviews the biology of aforementioned parasites, the problems resulting from the infestations and the methods of handling the affected animals. Pharmacological and biological methods of eliminating the invasions are also presented.

Roztocza są jednym z najczęstszych problemów, z jakimi borykają się hodowcy gadów. W artykule przedstawiono biologię wyżej wymienionych pasożytów, problemy wynikające z ich występowania w hodowlach oraz metody postępowania z »

Opróżnianie żołądka jest zagadnieniem interesującym zarówno fizjologów, jak klinicystów, gdyż dotyczy końcowego efektu motorycznej czynności tego narządu. Wpływa na nie wiele czynników i jest precyzyjnie regulowane. Tempo opróżniania żołądka zależy od tonusu ściany i aktywności ruchowej żołądka, kurczliwości i tonicznego napięcia zwieraczy, a zwłaszcza zwieracza odźwiernika i różnicy ciśnień pomiędzy światłem żołądka i dwunastnicy. Ponadto na opróżnianie żołądka wpływa ilość i rodzaj jego zawartości, a w mniejszym stopniu pozycja i masa ciała, grawitacja i wysiłek fizyczny. Układ parasympatyczny wpływa na tę czynność pobudzająco, podczas gdy oddziaływania układu sympatycznego w warunkach prawidłowych, a także w stresie są głównie natury hamującej. Hormony fazy żołądkowej, przede wszystkim gastryna, hamują opróżnianie żołądkowe, mimo że mogą pobudzać jego motorykę. Główne hormony fazy jelitowej, jak cholecystokinina i sekretyna, hamują zarówno opróżnianie, jak i motorykę żołądka. Podobnie działa glukagon jelitowy i somatostatyna. Zaburzenia regulacji opróżniania żołądka odbijają się ujemnie na procesach trawienia i wchłaniania w całym przewodzie pokarmowym.

Gastric emptying represents the interesting topic for both physiologists and clinicians since it concerns the final result of gastric motor function. Many factors modulate this function which regulation is precise. The rate of gastric emptying depends on tonus of the gastric wall and gastric motor activity, contractility and tension of the sphincters, the pylorus in particular, as well as on the pressure gradient between the gastric and duodenal lumen. The amount and type of gastric content and, to smaller extent, posture, body weight, gravitation and exercise also affect this function. The parasympathetic system stimulates it whereas the sympathetic influences in normal conditions and during stress are mainly inhibitory. The hormones of gastric phase, primarily gastrin, inhibit gastric emptying in spite of possible stimulatory action on gastric motor activity. The main hormones of intestinal phase, i.e. cholecystokinin and secretin, suppress both gastric emptying and motility. Enteroglucagon and somatostatin exhibit similar action. The disturbances of regulation of gastric emptying impair the digestive and absorptive processes in the entire gastrointestinal tract.

Opróżnianie żołądka jest zagadnieniem interesującym zarówno fizjologów, jak klinicystów, gdyż dotyczy końcowego efektu motorycznej czynności tego narządu. Wpływa na nie wiele czynników i jest precyzyjnie regulowane. Tempo opróżniania żołądka zależy »

Motoryka międzytrawienna w proksymalnej części żołądka jest niewielka, natomiast w dalszej części żołądka pojawiają się okresowo tzw. wędrujące kompleksy motoryczne przechodzące do dwunastnicy. Cykle te trwają u psa około 90 min, a np. u szczura jedynie około 15 min. Najbardziej aktywną motorycznie częścią żołądka jest część przedodźwiernikowa, współpracująca z motoryką odźwiernika, zwłaszcza w okresie trawiennym. W tym okresie motoryka bliższej części żołądka jest ograniczona do adaptacji objętości żołądka do ilości pokarmu znajdującego się w jego świetle, a motoryka dalszej części żołądka jest nieregularna, ale propulsywna, gdyż żołądek stopniowo opróżnia się z treści.

The inter-digestive motility in the proximal part of the stomach is not intensive whereas in the distal one the so-called migrating motor complexes arrive periodically and proceed toward the duodenum. These cycles last for about 90 min in a dog while e.g. in a rat they last only for app. 15 min. The most active motility occurs in the pyloric antrum which function is coordinated with pyloric motility especially during the digestive period. At that point the motility of the proximal part of the stomach is limited to the gastric adaptation to the volume of food present in the lumen, and the motility of the distal part of the stomach is irregular, but propulsive, since the stomach gradually empties of its content.

Motoryka międzytrawienna w proksymalnej części żołądka jest niewielka, natomiast w dalszej części żołądka pojawiają się okresowo tzw. wędrujące kompleksy motoryczne przechodzące do dwunastnicy. Cykle te trwają u psa około 90 »

Przewód tętniczy jest naczyniem łączącym dwie główne tętnice w organizmie - aortę i tętnicę płucną. W życiu płodowym umożliwia odpływ krwi z prawej komory do aorty, co zapewnia prawidłowe zaopatrzenie płodu w krew. Po urodzeniu ulega samoistnemu zamknięciu. Jeżeli to nie nastąpi, dochodzi do przecieku krwi z tętnicy głównej do tętnicy płucnej, co prowadzi do powstania nadciśnienia w małym krążeniu i mieszania się krwi utlenionej z odtlenowaną. Przetrwały przewód tętniczy Botala występuje u kotów znacznie rzadziej niż u psów. Rozpoznanie stawiane jest na podstawie badania klinicznego, w którym podczas osłuchiwania serca stwierdza się charakterystyczny szmer maszynowy ciągły i powinno być uzupełnione badaniem radiologicznym klatki piersiowej oraz badaniem echokardiograficznym serca.

The ductus arteriosus is a blood vessel that connects the two main arteries of the body - the aorta and the pulmonary artery. This blood vessel is a regular structure in a foetus, but shortly after birth it should close. When the ductus arteriosus remains open or patent after birth, owing to an abnormal communication between the aorta and pulmonary artery, it passes extra volume of blood into the lungs. PDA, being the most commonly diagnosed congenital heart defect in dogs, is rare in cats. The diagnosis of PDA is usually made by auscultating the heart and detecting continuous heart murmur, which can be confirmed by taking a chest radiograph and evaluating a heart echocardiogram.

Przewód tętniczy jest naczyniem łączącym dwie główne tętnice w organizmie - aortę i tętnicę płucną. W życiu płodowym umożliwia odpływ krwi z prawej komory do aorty, co zapewnia prawidłowe zaopatrzenie »

Właściwa terapia zachowawcza chorób zwierząt obejmuje, oprócz postępowania dietetycznego, stosowanie leków syntetycznych oraz preparatów pochodzenia roślinnego i leków homeopatycznych. Leki pochodzenia roślinnego i preparaty homeopatyczne mają ugruntowaną pozycję w lecznictwie. Niewątpliwą zaletą tych preparatów jest brak działania ubocznego, wymagają one jednak dłuższego stosowania. Dotychczasowe obserwacje kliniczne dowodzą ich wysokiej skuteczności w terapii zarówno ostrych, jak i przewlekłych chorób psów.

A proper conservative therapy of animals includes a dietetic treatment as well as an application of synthetic medicaments, plant preparations, and homeopathic medicaments. Plant preparations and homeopathic medicaments hold an established position in the medical practice. Their indubitable advantage is that, in most cases, they do not cause side effects. However, these preparations extend the period of treatment. Still, clinical observations prove that plant preparations and homeopathic medicaments are highly effective in the treatment of acute as well as chronic dog diseases.

Właściwa terapia zachowawcza chorób zwierząt obejmuje, oprócz postępowania dietetycznego, stosowanie leków syntetycznych oraz preparatów pochodzenia roślinnego i leków homeopatycznych. Leki pochodzenia roślinnego i preparaty homeopatyczne mają ugruntowaną pozycję w lecznictwie. »

Troponina T (TnT) jest białkiem o masie 31-36 kDa, składającym się z ok. 250-300 reszt aminokwasowych. Wraz z troponiną C (TnC) i troponiną I (TnI) wchodzi w skład kompleksu wiążącego tropomiozynę oraz aktynę. U kręgowców zidentyfikowano do tej pory trzy typy troponiny T: troponinę T mięśnia sercowego, troponinę T włókienek szybkokurczliwych oraz troponinę T włókienek wolnokurczliwych. Są one kodowane przez trzy różne geny: TNNT2, TNNT3 i TNNT1.

Troponin T (TnT) is a peptide of molecular weight 31-36 kDa and consists of about 250-300 amino acids. TnT interacts with troponin C (TnC) and troponin I (TnI) of the troponin complex and the proteins of the myofibrillar thin filament, i.e. tropomyosin and actin. So far three muscle type-specific troponins have been identified in vertebrates: cardiac TnT, fast skeletal muscle TnT and slow skeletal muscle TnT. They are encoded by three different genes: TNNT2, TNNT3 and TNNT1 respectively.

Troponina T (TnT) jest białkiem o masie 31-36 kDa, składającym się z ok. 250-300 reszt aminokwasowych. Wraz z troponiną C (TnC) i troponiną I (TnI) wchodzi w skład kompleksu wiążącego »

Grzybice koni są najczęstszymi zakażeniami tej grupy zwierząt. Dermatomykozy (liszaj strzygący) są najpospolitszą postacią grzybic u koni i innych koniowatych. W Europie wywoływane są przez dwa rodzaje patogenów: Trichophyton spp. oraz Microsporum spp. Oprócz tych grzybic u koni stwierdza się sporadycznie grzybice podskórne i narządowe. W leczeniu grzybic skórnych bardzo dobre efekty uzyskuje się przy zastosowaniu preparatów zawierających enilkonazol, takich jak: ImaverolTM, ClinafarmTM smoke i ClinafarmTM-spray. Ciekawe wydają się również metody wspomagania leczenia grzybic za pomocą środków o działaniu immunostymulacyjnym i immunomodulacyjnym, np. dimer lizozymu - Lydium-KLPTM.

Equine mycoses are the most frequent infections within this group of animals. Dermatophytosis (ringworm) is the commonest form of mycoses in horses and other Equidae. In Europe, they are caused by two species of pathogens: Trichophyton spp. and Microsporum spp. Apart from these mycoses, subcutaneous and systemic mycoses are sporadically reported in horses. The excellent results of the treatment of cutaneous mycoses are achieved with applying the preparations containing enilconazole: ImaverolTM, ClinafarmTM -smoke and ClinafarmTM-spray. Some methods supporting the treatment of mycoses, i.e. administering medications with immunostimulating and immunomodulating properties e.g. lysozyme dimer - Lydium-KLPTM, also seem interesting.

Grzybice koni są najczęstszymi zakażeniami tej grupy zwierząt. Dermatomykozy (liszaj strzygący) są najpospolitszą postacią grzybic u koni i innych koniowatych. W Europie wywoływane są przez dwa rodzaje patogenów: Trichophyton spp. »